W poniższym tekście wyjaśniamy najczęściej pojawiające się wątpliwości i odpowiadamy na kilka pytań, z którymi zwracają się do nas zatrudnione w TIME GROUP osoby niepełnosprawne. Mamy nadzieję, że będzie to stanowić dla Was pewne ułatwienie i swoiste kompendium wiedzy w zakresie podstawowych pojęć z zakresu, jaki obejmuje ustawa o rehabilitacji i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Czas pracy osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ochronie
Zgodnie z przepisami ustawy o rehabilitacji zawodowej, czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, a czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona w porze nocnej i w godzinach nadliczbowych. Stosowanie wskazanych powyżej norm czasu pracy nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.
Jednak tych przepisów nie stosuje się:
- w przypadku osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ochronie/przy pilnowaniu,
- gdy na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników (w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad określoną osobą) wyrazi na to zgodę – koszty tych badań ponosi pracodawca.
Zatem niepełnosprawnych zatrudnionych w ochronie nie obowiązują przepisy dotyczące skróconej normy czasu pracy, natomiast obowiązują ogólne normy czasu pracy przewidziane przez Kodeks Pracy.
Prawo do dodatkowej przerwy w pracy
Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy – np. na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas takiej przerwy wynosi 15 minut i jest wliczany do czasu pracy. Nie narusza to innych przepisów dotyczących prawa do przerwy w pracy wynikających z Kodeksu Pracy.
Normy czasu pracy a wysokość wynagrodzenia
Stosowanie norm czasu pracy osób niepełnosprawnych nie powoduje obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości. Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na normy czasu pracy osób niepełnosprawnych, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.
Dodatkowy urlop wypoczynkowy
Osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Prawo do pierwszego urlopu dodatkowego osoba ta nabywa po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia jej do jednego z tych stopni niepełnosprawności.
Urlop ten nie przysługuje natomiast osobie uprawnionej do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych i osobie uprawnionej do urlopu dodatkowego na podstawie odrębnych przepisów.
Jeżeli wymiar urlopu dodatkowego jest niższy niż 10 dni roboczych, zamiast tego urlopu przysługuje wspomniany wyżej urlop dodatkowy.
Zwolnienie od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia
Osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:
– w wymiarze do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, jednak nie częściej niż raz w roku;
– w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
Wynagrodzenie za czas powyższych zwolnień od pracy oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Łączny wymiar dodatkowego urlopu wypoczynkowego i zwolnienia od pracy nie może jednak przekroczyć 21 dni roboczych w roku kalendarzowym.
